ΑΠΟΨΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΘΕΣ, ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΕΙΝ' ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠ' ΟΞΩ

Καλημέρα σας για αρχή. Ελπίζω να περάσατε καλά στις γιορτές  και καλό μήνα έστω και καθυστερημένα.

Βλέπω τις τελευταίες μέρες ένα πανικό γύρω από τον θάνατο του μεγάλου μας κωμικού Θανάση Βέγγου. Φωνάζουν γιατί αποκρύψανε τον τόπο της ταφής,  δεν ήξερε ο κόσμος , ήταν αμαύρωμα της μνήμης του και .. και … και …
Και σκέφτομαι…

Αλήθεια είμαστε τόσο μικρόμυαλοι  σαν άνθρωποι  που μας πειράζει περισσότερο το ότι δεν ξέρουμε τον τόπο της ταφής του,  παρά το γεγονός ότι η κηδεία του μεγαλύτερου κωμικού που γέννησε αυτή εδώ η χώρα, κινδύνεψε να  μετατραπεί  σε τσίρκο;
Εγώ θυμάμαι όταν ήμουν παιδάκι(…τότε παλιά) , έβλεπα το “Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης” και γελούσα με την καρδιά μου. Το βλέπω και πάλι μετά από τόσα χρόνια και πάλι γελάω το ίδιο.  Σαν να το βλέπω πρώτη φορά. Μπορώ άνετα να θυμηθώ χωρίς κόπο 50 ταινίες του. Εγώ και οποιοσδήποτε άλλος. Λέμε Βέγγος και αυτόματα χορεύουν μέσα στο μυαλό μας διάφορες ατάκες του.
Αλήθεια χρειαζόμαστε όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια  για να μας ανήκει η μνήμη του Θανάση Βέγγου;
Ας σταματήσουμε επιτέλους να είμαστε τόσο δήθεν αγανακτισμένοι. Όποιος πραγματικά ήθελε να πάει στον τόπο ταφής του θα το έβρισκε. Το κάνανε και πάρα πολλοί άλλωστε χωρίς να δημιουργήσουν κανένα σαματά.

Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από αυτούς που φωνάζουν για την μνήμη του,  θέλανε να πάνε στην κηδεία για να δούνε κάποιον ηθοποιό από κοντά. Ή να τους πάρει η κάμερα να δουν την φάτσα τους στο γυαλί. Και μετά από όλα αυτά  ζητάμε και τα ρέστα από την οικογένεια του ανθρώπου  επειδή σκέφτηκε ότι δεν ήθελε να  γίνει τσίρκο από τα κανάλια η κηδεία του αγαπημένου τους . Τι να  πω ρε αλαφιασμένα;

Δηλαδή ήταν προσβολή  το γεγονός ότι προσπαθήσανε να κρατήσουν τις κάμερες  μακριά  και δεν ήταν προσβολή όλα τα ευτράπελα που γίνανε από τις διάφορες εκπομπές που πέσανε πάνω σαν τα κοράκια, λες και εκπληρώθηκε το  τάμα που είχαν κάνει  στην “παναγία την Agpιόντισα”(όπως είχε πει και ο Μητσικώστας);

Κηδεία είναι, δεν είναι το BRAVO ΡΟΥΛΑ που ήρθε στην πόλη μας και δεν ξέρουμε που είναι.

Ή μήπως δεν είναι προσβολή το ότι όλες μα όλες οι εφημερίδες θα αρχίσουν να έχουν ένθετα DVD(εάν δεν το έχουν κάνει ήδη) με όλη την φιλμογραφία του Θανάση Βέγγου, τάχα μου για να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίσουν οι νεότεροι(από χρόνια πετυχημένο σλόγκαν  -  καμία φαντασία).

Δεν νομίζω πως χρειάζεται ο Βέγγος όλα αυτά για να μείνει ζωντανός στην μνήμη μας. Δόξα το θεό και το ταλέντο του,  η κληρονομιά που άφησε είναι τόσο μεγάλη και βαριά που θα τον βλέπουμε στους δέκτες μας και θα γελάμε με την ψυχή μας σαν παιδάκια, για πολλά πολλά χρόνια ακόμη.

Read More

The Mentalist (Tv series) 2008-2011

Υπόθεση: H υπόθεση του “The Mentalist”(όχι δεν έχει καμία σχέση με Uri Geller) περιστρέφεται γύρω από τον Patrick Jane, ένα πνευματιστή με τραυματικό παρελθόν, που γίνεται συνεργάτης του CBI (κάτι σαν το FBI αλλά πιο local) και χρησιμοποιεί τις ιδιαίτερες ικανότητές του( οξυμένη παρατηρητικότητα και διαίσθηση) στην εξιχνίαση σκοτεινών υποθέσεων. Ο Jane είναι το κλειδί που συχνά(δηλαδή συνέχεια, απλά δεν το λέω για να μην δείχνουν οι άλλοι άσχημα) δίνει τη λύση όταν οι έρευνες φτάνουν σε αδιέξοδο. 

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμηνεύει ο γοητευτικός Simon Baker (έχει προταθεί για το βραβείο Χρυσής Σφαίρας), ενώ η Robin Tunney  υποδύεται την Tereza Lisbon, μόνιμη συνεργάτιδα τoυ πράκτορα.
Να πούμε πως η σειρά έχει κατακτήσει την 4η θέση στις προτιμήσεις των Αμερικανών τηλεθεατών και έχει κερδίσει το βραβείο «Favorite New TV Drama», στα πλαίσια των βραβείων «People Choice Awards».

Η άποψη μου:  Και σε αυτή τη σειρά όπως και με το Fringe  βρίσκομαι κοντά στο τέρμα της 3^ης σαιζόν και μπορώ να πω ότι  ο Bruno Heller(δημιουργός της σειράς) κατάφερε και έφτιαξε έναν αντι-ήρωα ο οποίος  θυμίζει λίγο από Sherlock Holmes μιας πιο σύγχρονης και φωτεινής εποχής.
Πρόκειται για μια πολύ επιτυχημένη και έξυπνη συνταγή.
Το “The Mentalist” περιέχει ελάχιστες σκηνές  βίας(γεγονός το οποίο είναι ευχάριστο). Αυτό  σε συνδυασμό με το θανατηφόρο χαμόγελο του Simon Baker, τις απίστευτες ατάκες του(he irks me;  he's irksome ) και την υπόθεση του Red John να κυκλοφορεί στο background  συμπράττουν στο ότι   το “The Mentalist” είναι μια σειρά διαφορετική. Πιο χαλαρή, ταυτόχρονα όμως ενδιαφέρουσα και αγωνιώδης  που δεν πρόκειται να γίνει βαρετή και προβλέψιμη με το πέρασμα του χρόνου.

Η βασική έννοια της σειράς είναι τόσο μα τόσο ελκυστική. Όλα τα μυστικά που χρειαζόμαστε για να ξεκλειδώσουμε το ανθρώπινο μυαλό είναι κρυμμένα σε κοινή θέα. Από τις φωτογραφίες που έχει επάνω στο ψυγείο κάποιος έως το πόσες φορές θα ανοιγοκλείσει τα μάτια του όταν ακούσει μια ερώτηση (φυσικά και δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται).

Την σειρά προβάλει το Star(βρίσκεται στη 2^η σαιζόν) και η Nova(βρίσκεται στην 3^η σαιζόν).


Παραγωγός: Bruno Heller
Ηθοποιοί: Simon Baker,  Robin Tunney, Tim Kang  

Read More

Fringe (tv series) 2008 – 2011

Υπόθεση: Η Olivia Dunham (Anna Torv) είναι πράκτορας του FBI στο παράρτημα της Βοστόνης που ερευνά υποθέσεις ρουτίνας με τον συνάδελφο και αγαπημένο της John Scott (Mark Valley) και υπό το άγρυπνο βλέμμα του προϊσταμένου της Phillip Broyles (Lance Reddick). Τα πάντα όμως αλλάζουν όταν ξαφνικά ο αγαπημένος της Olivia πέφτει σε ένα “περίεργο” κόμμα εξαιτίας της έκθεσής του σε ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Τότε η Olivia, προκειμένου να σώσει τον αγαπημένο της, συνεργάζεται με ένα πρώην παρανοϊκό επιστήμονα, τον Walter Bishop (John Noble) o οποίος στην δεκαετία του 70 μαζί με τον τότε συνάδελφο και φίλο του William Bell (Leonard Nimoy) πραγματοποιούσε πειράματα για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού. Παράλληλα η Olivia ζητά και την βοήθεια του γιού του Walter, Peter Bishop (Joshua Jackson), καθώς η παρουσία του κρίνεται απαραίτητη αφού ο πατέρας του ήταν επί 17 χρόνια τρόφιμος ψυχιατρείου(στην ουσία αυτός είναι ο πιλότος  της σειράς).

Η άποψη μου: Έχοντας παρακολουθήσει τις πρώτες δύο πρώτες σαιζόν και πλησιάζοντας να κλείσω την τρίτη μπορώ να πω ότι είναι από τις πιο ψαγμένες σειρές όλων των εποχών. Εξαιρετικό cast, ο J.J. Αbrams(Lost, Alias, Felicity) στα καλύτερά του, ένα σενάριο που πραγματικά σε καθηλώνει από το πιλοτικό κιόλας επεισόδιο και τα καλύτερα season finale που έχουμε δει ποτέ.
Πολλοί βιαστήκανε να πουν πως δεν πρόκειται για τίποτε άλλο πέρα από μια απόπειρα να φτιαχτεί μια σειρά τύπου X-files. Η πραγματικότητα όμως απέχει πάρα πολύ. Η αλήθεια είναι ότι  πρόκειται για δυο διαφορετικές πλοκές. Το X-files περιφερόταν γύρω από “extraterrestrial” καταστάσεις  ενώ  το Fringe  ακολουθεί εντελώς διαφορετικό και δικό του κόσμο(δεν λέω περισσότερα για να μην χαλάσω την συνέχεια για όσους το παρακολουθούν).

Το Fringe έχει καταφέρει δύο πράγματα:
1. Το παράλογο να φαίνεται απολύτως λογικό, και το λογικό απλά να είναι μια λεπτομέρεια.
2. Οι νόμοι της φυσικής τελικά μπορεί και να μην ισχύουν.

Την σειρά ξεκίνησε να προβάλει το Star channel και βρίσκεται ήδη στο 12(εάν δεν κάνω λάθος ) επεισόδιο της 1^ης σεζόν.  Καλή τηλεθέαση λοιπόν για όσους αποφασίσουν να το δουν στο Star και καλό κατέβασμα  για όσους δεν μπορούν να περιμένουν.

Παραγωγοί: J.J. Abrams, Alex Kurtzman, Roberto Orci
Ηθοποιοί: Anna Torv, Joshua Jackson,  Lance Reddick

Read More

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΜΑΣ ΦΤΑΙΕΙ; part 3

Καλησπέρα για αρχή. Ως συνέχεια του προηγούμενου μέρους  μιας και άκουσα παράπονα ότι αντί να τα βάλω με τους πολιτικάντηδες και την σήψη τους,  αδικώ τον ελληνικό λαό στο σύνολό του, παραθέτω τις απόψεις μου:
Θεωρώ λοιπόν ότι δεν αδικώ κανένα μιας και δεν μπορώ να προσπεράσω το πώς φτάσαμε ως εδώ. Εάν πεις στον ληστή να μπει να σε ληστέψει περιμένεις πως δεν θα το κάνει; Είναι πολύ εύκολο να κοιτάς το αποτέλεσμα και όχι το πώς έφτασε η κατάσταση μέχρι εδώ. Εάν θέλουμε να αλλάξουμε το αποτέλεσμα την επόμενη φορά δεν πρέπει πρώτα να αλλάξει και ο τρόπος που σκεφτόμαστε και πράττουμε;

Περιγράφω παρακάτω το πως μου φαίνονται τα πολιτικά πρόσωπα, που εμέις στείλαμε να μας εκπροσωπήσουν στο Ελληνικό κοινοβούλιο. 

Π.Α.Σ.Ο.Κ.: (βλ. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κόμμα):
Σημερινή  κυβέρνηση που προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα (που κατά την γνώμη της) έχουν προέλθει από προηγούμενες κυβερνήσεις (συγκεκριμένα από την κυβέρνηση 2004-2009).
Πρόεδρος: κ. Γεώργιος Παπανδρέου
χαρακτηριστικά: Μουστακαλής ψιλόλιγνος άντρας και ατσάλινος  χαρακτήρας. Αρχηγός που κρατάει σε επαγρύπνηση τους υπουργούς του(για να κοιμάται ο ίδιος) και υποστηρίζει ότι υπάρχουν λεφτά.
Αθλητής, λάτρης των extreme καταστάσεων (ποδήλατο, τρέξιμο, δημοτικοί  χοροί, συνομιλία με Merkel, συνύπαρξη με Πάγκαλο την ώρα του μεσημεριανού… ).
Αντιπρόεδρος: κ. Θεόδωρος  Πάγκαλος
χαρακτηριστικά: Αέρινη ύπαρξη, λάτρης κοψιδίων και μεζεδομπινελικίων. Συνδυασμένα με μια σος γιαουρτιού.
Πιστεύει πως θα ήταν καλύτερα να μεταφέρουν το Ελληνικό κοινοβούλιο στην περιοχή των Καλυβίων.  Μπορεί με μια ατάκα να εξοργίσει σε ακραίο βαθμό ακόμη και τις αμοιβάδες.

ΝΔ: (βλ. Νέα Δημοκρατία):
Αξιωματική αντιπολίτευση απέναντι από την σημερινή κυβέρνηση. Έχει σαν παγκόσμια καινοτομία το ότι  προσπαθεί να κάνει το απόλυτο τίποτα και είναι η πρώτη αντιπολίτευση που δεν ζητάει να γίνουν εκλογές. Κατά την γνώμη της για το χρέος φταίει η σημερινή κυβέρνηση καθώς και οι προηγούμενες  κυβερνήσεις. Εξαιρείται η κυβέρνηση  2004-2009. (δηλαδή φταίει το Π.Α.Σ.Ο.Κ.).
Πρόεδρος: κ. Τρύφ…εεεε συγνώμη κ. Αντώνης Σαμαράς.
χαρακτηριστικά: Παιδί του λαού, μύωψ, με πρόσωπο τόσο δυναμικό που θυμίζει γερασμένη μύγα. Θέλει να γίνει πρωθυπουργός στην θέση του πρωθυπουργού απλά φοβάται να το πει μήπως και τον μαλώσουν.  Έτσι όπως είναι το σκηνικό στην χώρα σίγουρα θα προτιμούσε μια καριέρα σαν του Τρύφωνα Σαμαρά.
Αντιπρόεδρος: κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος.
χαρακτηριστικά: Ψαρομάλλης, γοητευτικός  άντρας και σταθερός πολιτικός. Ίδρυσε  το περίφημο Κ.Ε.Π.(δεν θυμάμαι τι σημαίνει), του οποίου ήταν αρχηγός και η διάρκεια ζωής του(2001-2002) ήταν σχεδόν μικρότερη και από αυτή  της πεταλούδας. Σαν ρομαντικός άντρας έχει μια ιδιαίτερη προτίμηση στους πίδακες νερού και στα σιντριβάνια.

Κ.Κ.Ε: (βλ. Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδος):
Το 1ο από τα υπόλοιπα κόμματα του Ελληνικού κοινοβουλίου. Πιστεύει πως αυτοί που ψήφισαν στις εκλογές τα δύο μεγάλα  κόμματα είναι ένα  χαβιεδίστικο, ιμπεριαλιστικό, προβοκατόρικο και αντιλαϊκό  κομμάτι του Ελληνικού λαού καθώς και πράκτορες των Αμερικάνων. (ΑΜΑΝ)
Γ.Γ.(βλ. Γενικός γραμματέας) : κα. Αλέκα Παπαρήγα.
χαρακτηριστικά: Αξιέπαινη νοικοκυρά που όταν ήταν μικρή κάποιος έκανε το λάθος να της δώσει μια Barbie - Made in USSR. Από εκείνη την μέρα όλα αλλάξανε και είδε τον κόσμο με πιο κόκκινα μάτια. Μεγάλωσε και υποστηρίζει πως αυτοί που ψήφισαν στις εκλογές τα δύο μεγάλα  κόμματα είναι ένα  χαβιεδίστικο, ιμπεριαλιστικό, προβοκατόρικο και αντιλαϊκό  κομμάτι του Ελληνικού λαού καθώς και πράκτορες των Αμερικάνων.
Χαρακτηριστικό της ο σαφής και κατανοητός τρόπος ομιλίας της.  

Εμείς από αυτό το τοπίο και αυτούς τους τύπους περιμένουμε αποτελέσματα; Γιατί εάν περιμένουμε αποτέλεσμα από αυτό το συνονθύλευμα κωμικοτραγικών προσώπων τότε δεν είμαστε καλύτεροι από αυτούς. Μήπως αντί να γελούσαμε με τους θεατρινισμούς των προσώπων αυτών τόσο καιρό να καθόμασταν να σκεφτούμε με τι μυαλό πήγαμε και τους ψηφίσαμε; Γιατί εάν μου πείτε ότι δεν τα ξέραμε όλα αυτά, θα σας πω ότι την πρώτη φορά πέσαμε θύματα. Τη δεύτερη φορά όμως τα ξέραμε, τα βλέπαμε και παρόλα αυτά  πράξαμε να τους βάλουμε στην βουλή.
…δεν ξέρω , μήπως, λέω μήπως έχουμε και εμείς ένα αρκετά μεγάλο μερίδιο ευθύνης; 

Read More

THE NEXT THREE DAYS

Υπόθεση:
Έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που η γυναίκα του Τζον Μπρέναν, ενός φιλήσυχου καθηγητή, καταδικάστηκε για ένα φόνο τον οποίο ισχυρίζεται ότι δεν διέπραξε. Όταν η τελευταία έφεση απορρίπτεται κι εκείνη κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, ο Τζον καταλαβαίνει ότι πρέπει να κάνει τα πάντα για να τη βγάλει από τη φυλακή.

Η άποψη μου:
Re-make του γαλλικού θρίλερ “Pour elle” (2008).
Σκηνοθετημένο από τον δημιουργό των ταινιών Crash και Million dollar baby, Paul Haggis, ο οποίος δεν ξεφεύγει από τον πρωτότυπο τίτλο. Ο Russell Crowε να έχει μια πολύ καλή ερμηνεία  και η Elizabeth Banks συντονίζεται, ακολουθεί και στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.
Ταινία για την οποία αξίζει τον κόπο να πληρώσετε το εισιτήριο στον κινηματογράφο να δείτε ή να νοικιάσετε από το video club της περιοχής σας(σε περίπτωση που δεν το βρείτε σε κάποια αίθουσα).

Σκηνοθέτης: Paul Haggis

Σενάριο: Paul Haggis
Ηθοποιοί: Russell Crowe, Elisabeth Banks, Liam Neeson
Είδος: Θρίλερ

Διάρκεια: 122'

Υπέρ: Η παρατεταμένη αγωνία στο δεύτερο μισό της ταινίας, το έξυπνο τελείωμα και η πολύ καλή ερμηνεία των ηθοποιών.

Κατά: Το σχεδόν αργό(σε σχέση με το δεύτερο μέρος) πρώτο μισό της ταινίας.

Read More

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΜΑΣ ΦΤΑΙΕΙι; part2

Φωνάξαμε, προσβληθήκαμε, νευριάσαμε με την δήλωση του κ. Πάγκαλου ότι μαζί τα φάγαμε.
Μήπως τώρα να σκεφτούμε κιόλας ότι μπορεί από μερικές απόψεις να έχει και δίκιο;
Και τις παραθέτω:
Δεν μιλάω για Siemens, μίζες, αυθαιρεσίες και τέτοιες καταστάσεις.

Από τον καιρό που με θυμάμαι σαν σκεπτόμενο άνθρωπο(εδώ και 25 χρόνια περίπου) 2 ονόματα ακούω στον χώρο της πολιτικής. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατά κύριο λόγο και από εκεί και πέρα κάτι άλλα κομματάκια που απλά υπάρχουν  για να συμπληρώνουν το ντεκόρ στην απαρτία της βουλής. Αυτούς στέλνουμε με την ψήφο μας στην βουλή και τους ξαναστέλνουμε και τους ξαναστέλνουμε και πάει λέγοντας.  Έτσι δεν είναι;

Στέλνουμε με την μοναδική δύναμη που έχουμε σαν λαός κάποιον στην Ελληνικό κοινοβούλιο να μας εκπροσωπήσει  και αυτός τρώει ότι περνάει από το χέρι του να φάει.  Εάν τον ξαναστείλουμε δεν είναι σαν του λέμε  “δεν έφαγες αρκετά αλλά μπορείς και καλύτερα;”.  Γιατί πράγμα φωνάζουμε τώρα ακριβώς;

Τον στέλνουμε με την υπόσχεση να βρει δουλειά(για μας , για τα παιδιά μας, για την γυναίκα μας.. και δεν ξέρω και εγώ ποιόν άλλον). Τον στέλνουμε με κριτήριο το ρουσφέτι και όχι για το εάν θα προσφέρει έργο.  Γιατί πράγμα φωνάζουμε ακριβώς;

Εάν γίνει μια φορά η στραβή και τα φάει, είναι δικό του σφάλμα. Εάν γίνει και δεύτερη όμως και τα ξαναφάει είναι καθαρά δικό μας. Εμείς τον ξαναστείλαμε.

Δεν λέω ότι δεν φταίνε οι πολιτικοί μας προς θεού αλλά δεν φταίνε μόνο αυτοί. Για άλλη μια φορά ας μην κάνουμε αυτό που έχουμε μάθει τόσα χρόνια να κάνουμε. Να ρίχνουμε τις ευθύνες παντού εκτός από πάνω μας. Είναι το μόνο εύκολο. Και το γεγονός ότι μπορεί να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας δεν σημαίνει ότι είναι και το σωστό. Εάν το καταλάβουμε ότι πρώτοι από όλους φταίμε εμείς τότε θα είμαστε σε θέση να ξέρουμε γιατί πράγμα να φωνάξουμε.

Το ξέρω πως θα πέσετε να με φάτε με αυτά που είπα(γιατί η αλήθεια όπως είναι γνωστό πονάει πολύ) αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να ακούω άλλα καινούργια παραμύθια.  

Καλημέρα σας.

Read More

SEASON OF THE WITCH

Υπόθεση:
Η ταινία μας μεταφέρει στον 14^ο αιώνα στην χτυπημένη από πανούκλα κεντρική Ευρώπη.
Δύο σταυροφόροι (Cage και Perlman) αναλαμβάνουν να μεταφέρουν μια κοπέλα που θεωρείται υπεύθυνη για το ξέσπασμα της  αρρώστιας, σε ένα μοναστήρι για να γίνει η δίκη και ο απαραίτητος εξορκισμός.

Η άποψη μου:
Βαρετή, αδιάφορη, σχεδόν κακή, στα όρια της παρωδίας μεγάλων ταινιών (Εξορκιστής).
Νομίζω πως είναι ότι χειρότερο έχω δει φέτος(είμαι σίγουρος πως και ο Nicolas Cage την ίδια γνώμη θα έχει). Δεν πειράζει που δεν την προλάβατε στις κινηματογραφικές αίθουσες. Για την ακρίβεια δεν πειράζει ούτε  που το torrent είναι πολύ αργό στο κατέβασμα. Σταματήστε το και επιλέξτε να δείτε κάτι σε "ασημένια φεγγάρια" ίσως. Σίγουρα θα γελάσετε και θα περάσετε καλύτερα.


Σκηνοθέτης: Dominic Sena

Σενάριο: Bragi F. Schut
Ηθοποιοί: Nicolas Cage, Ron Perlman 
Είδος: Περιπέτεια

Διάρκεια: 95'

Υπέρ: ----------
Κατά: Τα πάντα

Read More

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΜΑΣ ΦΤΑΙΕΙ ;

Καλησπέρα σας για αρχή. 

Ακούγοντας κάθε μέρα τους γύρω μου να λέει ο καθένας τα δικά του, προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό ακριβώς που θέλει ο Έλληνας από τη χώρα του και τι ακριβώς του φταίει. 

Ακούω μερικούς να φωνάζουν για τους λαθρομετανάστες, άλλοι φωνάζουν για τον νόμο περί καπνίσματος ενώ κάποιοι άλλοι φωνάζουν για τις απολύσεις και η λίστα μακραίνει όλο και περισσότερο. Δικαιώματα, ταμεία, δημοσιογράφοι, εργατικά, κρίση(να μην το ξεχνάμε), ακρίβεια, απώλεια χρημάτων, βουλευτές, εισιτήρια, διόδια, κινήματα από εδώ, κινήματα από εκεί… έχουμε καταντήσει να έχει ο κάθε  Έλληνας και από ένα κίνημα.(περισσότερα κινήματα υπάρχουν παρά blogs).

Επίσης διακρίνω μαζί με όλα αυτά μια μαυρίλα πάνω από το κεφάλι του καθενός και ένα ψυχοπλάκωμα λες και μας πήραν τη ζωή μέσα από τα χέρια μας. Βλέπω κόσμο στο δρόμο που περπατάει και παραμιλάει.

Και σκέφτομαι: Τελικά ξέρουμε τι μας φταίει ακριβώς ή λέμε απλά κάτι για να έχουμε να λέμε. Μας φταίει κάτι συγκεκριμένο ή πάμε με αυτούς που φωνάζουν για να χουμε παρέα;
Σε αποτέλεσμα όλων αυτών θα σας πω τι εν τέλη τι μου φταίει εμένα και σε διάφορους γνωστούς  μου.
Δεν ξέρουμε. Καταλήξαμε ότι δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα. Έχουν μπει  τόσα προβλήματα και ερωτήματα στα κεφάλια  μας που έχουμε κάνει τα ίσια ανάποδα(δανεικό είναι αυτό), με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε τι ακριβώς μας φταίει. Οι  λαθρομετανάστες; Η ακρίβεια;  Τα διόδια; Η κυβέρνηση;  Οι απολύσεις; Οι ληστείες;  Οι πολλές αποδείξεις; Το ΠΑΜΕ;  ΑΑΑΑΑΑΑΑ…!!! Κουράστηκα.  Δεν ξέρω που να πρωτοκοιτάξω. Κάποτε φώναζα μόνο για τον Παναθηναϊκό(και πάει και χάλια κιόλας). Τώρα δεν ξέρω για τι πράγμα να πρωτοφωνάξω. 

Μώρε λες να είναι τόσο μπερδεμένα τα πράγματα, επειδή όλο αυτό είναι μια ευρύτερη θεωρία συνομωσίας ώστε να μπερδευτούμε και να μην βγάλουμε άκρη σε τίποτα, αφήνοντας αυτούς που θέλουν να μείνουν ήσυχοι, ήσυχους;
Αυτά τα λίγα…

Είμαι παράλογος; 

Read More

ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ

Υπόθεση:

Σε μια απομονωμένη μονοκατοικία έξω από την Αθήνα ζει μια πενταμελής οικογένεια. Τα τρία παιδιά δεν έχουν βγει ποτέ από το σπίτι και μεγαλώνουν χωρίς κανένα εξωτερικό ερέθισμα. Ο μόνος άνθρωπος που τους επισκέπτεται είναι η Χριστίνα, υπάλληλος στο εργοστάσιο του πατέρα, με σκοπό να κατευνάζει τις σεξουαλικές ορμές του μεγάλου γιου.

Η άποψη μου:
Να σας πω την αλήθεια μου, δεν με νοιάζει πόσα βραβεία πήρε στις Κάννες ούτε και το ότι είναι προτεινόμενη για Oscar. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι η συγκεκριμένη ταινία ξεπερνάει τα όρια της αρρωστημένης μαλακίας. Ταλαντεύεται ανάμεσα στη διαστροφή και  τις αιμομικτικές τάσεις μιας νορμάλ οικογένειας(έτσι για να το παίξω και κριτικός).
Η ταινία περιγράφει(λένε τα ξένα κανάλια) την Ελληνική οικογένεια. Τώρα εάν αυτό σε μερικούς φαίνεται ότι είναι αντάξιο για Oscar τι να πω. Σε εμένα πάντως όχι.
Ίσως να είμαι και εγώ ένας από τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς(το μυαλό μου φτάνει ως ένα σημείο). Ακούω για τα κρυφά νοήματα της ταινίας και το που αναφέρεται και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να τα δούμε με τέτοιο βάναυσο και αισχρό τρόπο. Δεν καταλαβαίνω ατάκες του στυλ “Παιδιά η μητέρα σας είναι έγκυος. Εάν είστε καλά παιδιά μπορεί και να μην χρειαστεί να γεννήσω” ή “Μαμά τι είναι μ***ί;. Μ***ί είναι η λάμπα” και “Ένα παιδί είναι έτοιμο να φύγει από το σπίτι του όταν παίζει ο δεξιός κυνόδοντας”. Τώρα είναι και κάποιοι άλλοι που αυτό το θεωρούν κουλτούρα και καλά.
Σκηνοθέτης:
Καλύτερα θα ήταν να είχε μείνει στο ιστορικό “Put the kot down slowly(διαφημιστικό για Nova)”. Τουλάχιστον με αυτό γελούσε όλη η Ελλάδα αντί να ξερνάει.
Ηθοποιοί:
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη γιατί δεν ξέρω εάν διάλεξαν μόνοι τους να φαίνονται σαν να έχουν ΙQ πέτρας ή το κάνανε μετά από προτροπή του σκηνοθέτη. 


Σκηνοθέτης: Γιώργος Λάνθιμος

Σενάριο: Γιώργος Λάνθιμος
Ηθοποιοί: Αγγελική Παπούλια, Μαίρη Τσώνη, Χρήστος Στέργιογλου, Χρήστος Πασσαλής
Είδος: Σινεφίλ

Διάρκεια: 94’

Υπέρ: Πάει για Oscar
 Κατά: Πάει για Oscar χωρίς να έχει καταλάβει κανείς το λόγο

Read More

THE TOURIST

Υπόθεση:
Μια γυναίκα, η οποία παρακολουθείται από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, ταξιδεύει για τη Βενετία, όπου θα συναντήσει τον καταζητούμενο εραστή της. Στο τρένο γνωρίζει και παγιδεύει έναν ανύποπτο Αμερικανό τουρίστα, ο οποίος όταν φτάσουν στην Ιταλία θα γίνει στόχος πρακτόρων, της αστυνομίας αλλά και Ρώσων μαφιόζων.

Η άποψη μου:
Το “The Tourist” αποτελεί ένα  ριμέικ του Γαλλικού “Anthony Zimmer”και δεν έχει να προσφέρει τίποτε άλλο πέρα από τα πανέμορφα τοπία της Βενετίας.
Σκηνοθεσία: Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος θέλοντας να πετύχει μια ταινία που να πρωταγωνιστεί το μυστήριο και η τελική ανατροπή, το μόνο που καταφέρνει είναι να έχει σαν αποτέλεσμα μια βαρετή χωρίς ουσία και χωρίς ανατροπή(μιας και οι περισσότεροι θεατές κατάλαβαν εξ αρχής την κατάληξη) ταινία.Ηθοποιοί: Η Jolie περιφερόταν σε όλη την ταινία δείχνοντας όμορφη(σε σημείο που να μην πετάει ούτε μια τρίχα από την κόμη), φανερά και άσχημα αδυνατισμένη. Ο μεν Depp κρατώντας ένα ηλεκτρονικό τσιγάρο με υποκριτική από Πειρατές της Καραϊβικής έδειχνε το πόσο έχει εμπορικοποιήσει το υποκριτικό του ταλέντο που θυμόμασταν από παλιότερες ταινίες του(Blow, The brave κ.α).
Τα χαμένα 103' της ημέρας μου.

Σκηνοθέτης:Florian Henckel von Donnersmarck

Σενάριο:Florian Henckel von Donnersmarck
Ηθοποιοί:
Johnny Depp, Angelina Jolie
Είδος: Περιπέτεια

Διάρκεια: 103'

Υπέρ: Τα υπέροχα τοπία της Βενετίας
Κατά: H Jolie στα όρια του τριτοκοσμικού αδυνατίσματος. Η ανύπαρκτη χημεία μεταξύ των Depp και Jolie.

Read More

ΕΝΑ "ΔΕΝ" ΛΙΓΟΤΕΡΟ

-Εάν πας ένα Σάββατο βράδυ για φαγητό με την παρέα σου(6 άτομα) στο Γκάζι στη Δεκελέων σε ένα μοντέρνο ταβερνείο ανάμεσα σε όλα τα άλλα εκεί του δρόμου…
-Εάν τα λαχανικά ΔΕΝ είναι τόσο καθαρά που  θυμίζουν την ελληνική χωμάτινη μάνα γη, περιποιημένα με το καλύτερο λίπασμα το οποίο και γεύεσαι μαζί με την σαλάτα…
-Εάν τα μανιτάρια ΔΕΝ ήταν σε ένα άλλο επίπεδο, τόσο τρυφερά που αφήνανε μια μοναδική γεύση άπλυτου ποδιού στον ουρανίσκο…
-Εάν το χαλούμι ΔΕΝ άρπαζε την ευκαιρία να δείξει  πως ωριμάζει  με τον πολύ πολύ πολύ καιρό και γίνεται τόσο σκληρό σαν να τρως τσιμεντοσακκούλες…
-Εάν οι (5)κοκκινιστοί κεφτέδες (για 6 άτομα) ΔΕΝ ήταν μια πανδαισία χρωμάτων και γευστικών αποχρώσεων που μόνο στις καλύτερες κονσέρβες θα μπορούσε κανείς να βρει…
-Εάν οι κοκκινιστοί κεφτέδες της κονσέρβας ΔΕΝ κάνανε 7 ευρώ…
-Εάν  οι πατάτες ΔΕΝ ήταν νορμάλ. Άλλωστε πόσο έξω μπορείς να πέσεις με τις τηγανητές πατάτες…
-Εάν με το που τελειώνεις το φαγητό, πριν καν ακόμη να φτάσει η τελευταία μπουκιά  στο στομάχι ΔΕΝ σου έρχεται κάποιος και σου μαζεύει βιαστικά τα πιάτα και σου λέει:  Μη φύγετε αμέσως (λες και είναι υποχρέωση)γιατί έχει και γλυκό….
-Εάν το γλυκό ΔΕΝ ήταν 5 κομμάτια με 5 πιρούνια(6 άτομα), και ΔΕΝ ήταν κάτι ανάμεσα σε καρυδόπιτα και κέικ σοκολάτας από τις συνταγές του ΓΙΩΤΗ…
-Εάν η μοντέρνα ταβέρνα ΔΕΝ είχε μόνο μπουκάλια κρασί ώστε να αναγκαστείς να πληρώσεις 25€ για να πιείς ένα ποτήρι  και είχε χύμα κρασί ώστε να μπορείς να πιείς όσο θες και φυσικά να το πληρώσεις…
-Εάν η μοντέρνα ταβέρνα ΔΕΝ ήταν τόσο πολύ γκουρμέ και μοντέρνα όσο θέλει να δείξει ότι είναι…
-Εάν ΔΕΝ πλήρωνες 65€ για χώματα και κονσέρβες…

Εάν υπήρχε άλλο ένα ΔΕΝ στην πρώτη πρόταση τότε όλα τα υπόλοιπα δεν θα είχαν καθόλου μα καθόλου σημασία. Θα ζούσαμε στη χώρα του SHREK και  όλοι θα ήμασταν χαρούμενοι γιατί δεν θα είχαμε υποστεί όλο αυτό το μαρτύριο που λέγεται μοντέρνα ταβέρνα.
Μάλλον λοιπόν  φταίμε εμείς σαν παρέα που είπαμε να βγούμε έξω το Σάββατο το βράδυ διαλέγοντας την δική σου μοντέρνα ταβέρνα  για να φάμε. Ας είναι …. Άλλη φορά θα ξαναέρθουμε όταν χρειαστούμε χώμα για τις γλάστρες. Υπάρχει αρκετό εκεί μέσα...

Read More

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Κεφτεδάκια μοσχαρίσια ερωτευμένα με κόκκινη βελουτέ σος.

Φυσικά και δεν θα μοιάζει κάπως
 έτσι το φαγητό σας.

Υλικά: 

1 αυτοκίνητο(ή και μηχανή)

2 λίτρα βενζίνη

1/2 της ώρας

μπόλικη υπομονή

μπουφάν(ή ζακετάκι, ανάλογα την εποχή),

παπούτσια, κάλτσες, παντελόνι, μπλούζα

1,45€ ή 58€(εάν έχεις εστιατόριο)

Εκτέλεση

Φοράς το παντελόνι, τις κάλτσες, τα παπούτσια, την μπλούζα, και το μπουφάν(ή το ζακετάκι). Κατεβαίνεις στο parking και παίρνεις το αυτοκίνητο ή την μηχανή. Πηγαίνεις στο πλησιέστερο Super Market και παίρνεις μια κονσέρβα με κοκκινιστούς κεφτέδες(ή καμιά  40αριά κονσέρβες εάν έχεις εστιατόριο). Πληρώνεις με τα 1,45€(ή 58€ εάν έχεις εστιατόριο) και πας σπίτι σου(ή στον χώρο του εστιατορίου σου εάν έχεις εστιατόριο).

Παρουσίαση

Ανοίγεις την κονσέρβα, αδειάζεις το περιεχόμενο σε ένα πιάτο, το βάζεις στον φούρνο μικροκυμάτων για 2 λεπτά. Βάζεις και ένα μαϊντανό από πάνω γιατί μην ξεχνάμε ότι είμαστε και γκουρμέ. Εάν είσαι σπίτι σου το τρως και ελπίζεις να βγει η μέρα. Εάν πάλι έχεις εστιατόριο ή διαφορά είναι ότι το χρεώνεις 7 ευρώ και είσαι ξεφτιλισμένος. 

Read More